Stypulacje Walk

Blindfold Match - Czasem jeden, zazwyczaj dwóch przeciwników jest oślepionych i muszą walczyć. Oczywiście obowiązują zasady tak jak w normalnym meczu. Przykładem jest mecz gdzie Jake "The Snake" Robert walczył z Rickiem Martelem na Wrestlemanii VII. Takie mecze mają miejsce zazwyczaj gdy jeden wrestler oślepi drugiego, jak Rick Martel, który oślepił Robertsa perfumami.

Catch as Catch Can Match - Mecz zazwyczaj rozgrywany we wczesnych latach XX wieku. Zezwalał na zakładanie jakichkolwiek dźwigni, oprócz tych, które mogłyby zrobić krzywdę. Ten mecz jest wykorzystywany często w walkach w amatorskim wrestlingu. Czasem taki mecz ma dodatkową stypulację, a mianowicie nie może dotknąć ziemi poza ringiem, tak jak w Battle Royal. Przykładem jest niesławny mecz pomiędzy Deanem Malenko i Billym Kidmanem podczas WCW Souled Out 2000, gdzie Malenko stracił dwie minuty na przypomnienie sobie zasad gdy uciekł z ringu po ataku Kidmana.

Dragon Match - Walka wynaleziona przez Kabukiego Dragona. Liny zastąpione są drutem kolczastym a zadaniem zawodnika jest wspięcie się po drabinie i zabranie walizki zawieszonej nad ringiem.

Empty Arena Match - Zazwyczaj hardcorowy match pomiędzy dwoma albo więcej wrestlerami walczącymi w pustej hali bez widzów, a jedynie z sędzią. Mecz jest nagrywany dla fanów przy użyciu jednej lub dwóch kamer, które śledzą wrestlerów po całej hali. W związku z tym, że na tą walkę trzeba wynająć halę i nie ma wpływów z biletów to te mecze są bardzo rzadkie. Najsławniejszy z nich to walka The Rocka i Mankinda na gali WWF Heat, która nadawana była w przerwie finału Superbowl. W dodatku mecz ten był o pas WWF Championship, który w tym momencie posiadał The Rock. Mecz ten był na zasadzie Fall count anywhere. Walkę wygrał Mankind po tym jak spinował The Rocka przygniatając go do podłogi paletą z beczkami, którą zrzucił na Rocka przy pomocy wózka widłowego. Polecam ten mecz.

Falls Count Anywhere Match - W standardowej walce, zwyciężyć przez Pin można wygrać tylko na ringu. W tym meczy ta zasada nie obowiązuje. Nie obowiązuje również Count out. Zawodnicy mogą jednak zostać zdyskwalifikowani za opuszczenie areny. Te mecze zawsze toczą się w różnych miejscach hali. Ten mecz może mieć dodatkową stypulację np.: "No DQ" czy "hardcore match" tak więc wrestlerzy mogą używać do walki dodatkowych przedmiotów.

Czasem ten mecz ma wariację, że wrestler aby wygrać musi po spinowaniu przeciwnika (jeśli spinował poza ringiem) wrócić na ring w określonym czasie (zazwyczaj 10 albo 20 sekund). Walka będzie kontynuowana jeśli wrestler spinowany wróci na ring w określonym czasie. Jeśli nie, przegra. Przykładem jest mecz pomiędzy Reyem Mysterio i Psychosisem z gali ECW. Wygrał Rey Mysterio.

Flag Match - Walka na zasadzie "capture the flag" czyli dwie flagi zawieszone są nad dwoma przeciwnymi narożnikami i wrestler musi broniąc swojej flagi, zabrać flagę przeciwnika. Jeśli będzie w posiadaniu obydwóch, wygrywa walkę.

Wariacją jest walka dwóch wrestlerów z dwóch federacji gdzie wrestlerzy walczą o flagę przeciwnej federacji. Przykładem jest walka z gali ECW November to Remember 1997 pomiędzy Robem Van Damem (reprezentował WWF) i Tommym Dreamerem (ECW).

Kolejną wariacją jest walka "Anthem Match" o flagi państwowe. Po wygraniu walki odgrywany jest hymn narodowy zwycięzców. Przykład: walka LAX vs AMW z federacji TNA. Wygrali LAX.

Handicap Match - Walka pomiędzy wrestlerami z których jedni mają przewagę liczebną. Na przykłąd: dwóch na jednego.

Hangman's Horror Match - Walka polegająca na zawieszeniu przeciwnika za szyję na psiej smyczy, i trzymanie go tak długo aż nie będzie mógł kontynuować walki. Ten rodzaj walki został stworzony przez Ravena na zakończenie jego feudu z Vampiro.

Inferno Match - W tym meczu ring otaczają płomienie i jedyną drogą do wygrania jest umieszczenie przeciwnika w ogniu tak aby jego garderoba się zapaliła. Najsławniejszy mecz tego typu to walka Undertakera z Kanem wygrana przez Undertakera.

Iron Man Match - W tej walce chodzi o zdobycie większej ilości pinfalli, submissionów, coun outów i dyskwalifikacji od przeciwnika. Zawsze ten mecz jest ograniczony czasowo, a po upływie czasu poznajemy zwycięzcę, który ma więcej zgromadzonych punktów (jedna wygrana to jeden punkt). Jeśli jest remis, mecz może być kontynuowany albo rozegrany w innym terminie. Najsławniejsza walka tego typu to walka Breta Harta z Shawnem Michaelsem wygrana przez tego drugiego po dogrywce. Bardzo dobra walka tego typu to walka Brocka Lesnara z Kurtem Angle gdzie wygrał Lesnar zaledwie o jeden punkt.

Lumber Jack Match - Walka podczas której ring jest otoczony przez grupę wrestlerów, zwanych "lumberjacks" którzy atakują lub zmuszają siłą do przegranej przez count out każdego wrestlera, który zejdzie z ringu.

Zazwyczaj w walkach tego typu walczą heel z facem. Każdy z nich ma swoja grupę "lumberjacks", którzy będą atakować tylko jego przeciwnika gdy ten tylko zejdzie z ringu. Mogą oni atakować siebie nawzajem. Czasem grupa "lumberjacks" składa się tylko i wyłącznie z heeli co sprawia, że face jest przytrzymywane poza ringiem a heel jest jak najszybciej wrzucany na ring.

Kiedyś wrestlerzy otaczający ring ubrani byli jak prawdziwi drwale.

Canadian Lumberjack Match to wariacja w której zawodnicy poza ringiem mają skórzane paski którymi biją zawodników. Kiedy drwalami są kobiety to mecz ten nazywa się Lumberjill Mtach.

Kolejną wariacją jest Spirit-Jack match gdzie drwalami byli zawodnicy Spirit Squad z WWE.

Ponadto w federacji TNA rozgrywany był TNA Fan's Revenge Match gdzie to fani stali pod ringiem i okładali zawodników.

(Move) Match - Walka polegająca na wygraniu walki jedynie dzięki zastosowaniu jakiegoś ciosu. Zazwyczaj obaj zawodnicy muszą wykonać jakiś jeden cios albo swój finisher. Wtedy też mecz ten przyjmuje nazwę wykonywanego ciosu np.: Chokeslam Challenge albo Bodyslam Match. Najsłynniejsze walki tego typu to walka Lexa Lugera z Yokozuną (Bodyslam match) albo Triple H z Big Showem (Chokeslam).

(X) Rules Match - walka w której jeden wrestler (zazwyczaj heel) wyzywa innego wrestlera na mecz będący na innych specjalnych zasadach (Np.: Canadian, Duchess Of Queensbury, English...). Mecze takie zazwyczaj polegają jedynie na wyzwaniu innego wrestlera na walkę według jego zasad np.: Edge wyzwał Johna Cene na mecz TLC wygrany prze Johna Cene.

Scaffold Match - Walka ma miejsce na rusztowaniu ponad ringiem. Są dwie drogi aby wygrać tą walkę. Jedna z nich jest zrzucenie przeciwnika z tego rusztowania albo zabrać flagę przeciwnika i zanieść ją do bazy. Niektóre rodzaje tego meczu dopuszczają używanie stołów czy innych rzeczy do zrzucania na nie przeciwników. Ten mecz nie jest aż taki hardcorowy. Zazwyczaj wrestlerzy ograniczają swoje ciosy do kopnięć i uderzeń. To jedynie takie napięcie sprawia, że wydaje nam się iż ten mecz jest bardzo brutalny. Scaffold matche prowadzone są również w klatkach co powoduje już częstsze bumpy, a jedyną drogą do wygrania jest pinfall.

Elevation X Match - Walka miała miejsce dwa razy w TNA pomiędzy AJ Stylesem i Rhino oraz Rhino i Jamesem Stormem. Nad ringiem umieszczono rusztowanie w kształcie litery X. Jedyną drogą do zwycięstwa było zrzucenie przeciwnika z rusztowania. W obu walkach zwycięzcą został Rhino i obie walki były strasznymi niewypałami.

Special Guest Referee - Walka w której sędzią jest jakiś gość. Może być nim wrestler, manager, albo ktoś z oficjeli federacji. Zazwyczaj sędzia ten sprzyja jednemu z walczących.

Special Outside Guest Referee - Znany również jako Special Enforcer. Najsławniejszymi Enforcerami byli Mike Tyson sędziujący w walce Steve Austin vs Shawn Michaels na Wrestlemanii XIV i Chuck Norris będący na Survivor Series 1994 podczas mecuz pomiędzy Undertakerem i Yokozuną.

Strip Match - Są dwa rodzaje tych meczy, w których wrestler może wygrać tylko poprzez rozebranie przeciwnika z ubrania wierzchniego. W historii mecze te były zazwyczaj pomiędzy managerami albo podwładnymi, którzy nie posiadali umiejętności walki w ringu. W dzisiejszych czasach mecze te występują dość często i rozgrywają się one pomiędzy Divami. Te mecze są bardzo widowiskowe. Wiecie dlaczego :-D.

Bra and Panties Match - walczą kobiety, które muszą zdjąć z przeciwniczki ubranie i zostawić ją w samej bieliźnie. Mecze te mogą przyjmować nazwy ubrań które trzeba zdjąć np.: Evening Gown Match, trzeba zdjąć przeciwniczce koszulę nocną.

W niektórych ekxtremalnych federacjach jest Buck Naked Match gdzie trzeba rozebrać przeciwniczkę całkiem do naga.

Czasem BaP match może rozgrywać się na normalnych zasadach pod warunkiem, że obie zawodniczki wyjdą na ring od razu w bieliźnie.

Tuxedo Match - Odbywający się zazwyczaj pomiędzy dwoma managerami. Był prekursorem Bra and Panties Match. Mecz wziął swą nazwę od tego, iż obaj zawodnicy ubrani są w smokingi z których trzeba ich rozebrać.

Two out of Three Falls - Zwyciężyć można tylko poprzez pokonanie przeciwnika nie raz, a dwa razy. Zazwyczaj rozgrywa się trzy starcia gdyż po dwóch rundach panuje wynik 1:1. Oczywiście droga do zwycięstwa jest dowolna (pinfall, submission, DQ, count out). Te walki mają swoją bardzo długa historię w pro wrestlingu.

Nie wrestlingowe Wariacje Single matchy

Niektóre walki są bardzo luźno związane z wrestlingiem. Wyłaniają one zwycięzcę w swój sposób. Mogą one mieć coś wspólnego z boksem, MMA, sumo czy siłowaniem na rękę.

Arm Wrestling Match - Siłowanie się na rękę zazwyczaj walczą tu Divy, albo dwóch mężczyzn, które mają pokazać swoją siłę.

Boxing Match - Standardowy mecz bokserski. Prawie każda taka walka kończy się złamaniem zasad przez jednego z walczących albo interwencję z zewnątrz.

Pillow Fight - Walka na poduszki pomiędzy dwoma kobietami na łóżku znajdującym się na ringu. Poduszki mogą zostać użyte jako broń. Obowiązują tutaj zasady wrestlingowe jednak z wrestlingiem ma to niewiele wspólnego.

Lingerie Pillow Fight - Wariacja walki na poduszki z tym, że obie uczestniczki są ubrane jedynie w bieliznę.

Sumo Match - Walka sumo. Z ringu zdejmowane są liny. Obowiązują oryginalne zasady sumo czyli jeśli zawodnik się przewróci lub dotknie obojętnie jaką częścią ciała ziemi, przegrywa. Takie walki trwają o wiele krócej od zwykłym meczy wrestlingowych. Najsławniejsza z takich walk to walka z Wrestlemanii 21 pomiędzy Big Showem i wielkim mistrzem sumo Akebono.

Wariacje standardowych Hardcore Matchy

Hardcore Wrestling jest odmianą wrestlingu w którym są zasady nie do zaakcteptowania w normalnym wrestlingu. Każdy mecz jest na zasadzie no DQ i no count out. Tych zasad Hardcore wrestling nie potrzebuje. Niektóre promocje jak ECW (dawne ECW) i CZW specjalizują się właśnie w meczach hardcoreowych, a mecze standardowe są bardzo rzadkie.

Standardowy mecz hardcore według WWE, to taki mecz w którym nie ma DQ i jest "Falls Count Anywhere". Jednak takie walki rozwijały się bardzo szybko co w konsekwencji doprowadziło do powstania Death Matchy które są brutalne i, które mogą grozić kontuzjami. Takie walki są o wiele dłużej pamiętane niż zwykłe co przynosi większe zyski i sławę federacjom.

Aktualne walki powstały dzięki rozwojowi. Z nich powstały takie walki jak Street Fight gdzie obaj wrestlerzy walczą zazwyczaj w ubraniach w których przyszli na galę, a rzadziej w ubraniach wrestlerskich. ECW Rules Match zostały często używane aby podkreślić charakter federacji w której każdy mecz był według zasad hardcore. Powstało wiele wiele odmian od miejsca w którym się rozgrywają czy innych czynników jak No Holds Barred, Bunkhouse Brawl, Unsanctioned match czy Good Housekeeping match. W ostatnim z nich dozwolone jest użycie przedmiotów kuchennych.

Z powodu zasady "No DQ" możliwe jest zakończenie walki na bardzo wiele sposobów. Najbardziej widowiskowym z nich jest sytuacja gdy pod koniec walki wbiega kilku lub kilkunastu wrestlerów na ring i brawlują ze sobą. Takie zakończenia były zazwyczaj na zakończeniach show a mecz kończył się brakiem decyzji.

Kiedy w WCW był Raven to wprowadził on Raven's Rules aby podkreślić charakter walk hardcore. Na swoje mecze wchodził zazwyczaj ze sklepowym wózkiem pełnym różnych broni.

WCW poza tym stworzyło swój specyficzny brand do walk hardcorowych na backstage. Wrestlerzy częściej walczyli tam niż na ringu. To coś było bazą do wydania niepopularnej gry WCW Backstage Assault.

Fans Bring the Weapons Match - Wszystkie bronie są przynoszone przez fanów na walkę i mogą zostać użyte. Walka zaczyna się z kilkoma na ringu a w trakcie walki zawodnicy biorą od fanów bronie i ich używają. Są to narzędzia od najprostszych jak toster do różnych konstrukcji z użyciem jarzeniówek i drutu kolczastego. Najczęściej te walki odbywają się w IWA - MS i CZW.

First Blood Match - Walka prowadzona do momentu kiedy jeden wrestler spowoduje u drugiego krwawienie. Rzadko walczący krwawią obficie. Walki takie zabookowane są zazwyczaj na nacięciu się samemu.

Hard Ten Match - Zapoczątkowany w federacji TNA. Rozgrywany jest w systemie punktowym gdzie punkty przyznawane są za uderzenia różnymi broniami. Pierwsza osoba, która zdobędzie 10 punktów wygrywa. Zwykłe uderzenia warte są 1 punkt, a zrzucenie na stół aż 5.

Last Man Standing Match - Jedyną drogą do zwycięstwa jest knockout czyli wrestler nie może wstać podczas odliczania do 10. Czasem liczenie jest rozpoczynane przez sędziego kiedy wrestler się przewróci (lub zostanie przewrócony) a czasem trzeba spinować przeciwnika aby sędzia rozpoczął liczenia.

Texas Death Match - Identyczny jak Last Man Standing. Jedyną różnicą jest fakt, iż w Texas Death match kładziony jest o wiele większy nacisk na hardcore.

Light Tube Deatch Match - Zawodnicy używają jarzeniówek do walki. Wygrana odbywa się poprzez pinfall.

No Disqualification Match - Nie ma znaczącej różnicy pomiędzy standardowym hardcore matchem a prostą walką no DQ. Obydwie walki zezwalają na interwencje z zewnątrz i użycie przedmiotów.

No Rope Barbed Wire Deatchmatch - Liny ringu zastąpione są drutem kolczastym. W TNA ta walka nazywa się Barbed Wire Massacre.

Sadistic Madness - Wymyślony w TNA specyficzny mecz w którym przy pomocy obiektów trzeba doprowadzić przeciwnika do krwawienia i dopieo wtedy można go pinować. Jeśli przeciwnik nie krwawi, a spinuje się go to nie wygrywa się walki. Zazwyczaj jest jednak tak, że wszyscy walczący krwawią i dopiero zaczynają się piny.

No Count Out Match - W tej walce nie ma odliczania pobytu poza ringiem. Można przebywać poza nim ile się chce.

Unsanctioned Match - Walka, przed którą federacja ogłasza iż nie ponosi odpowiedzialności za to co zrobią wrestlerzy.

Wariacje Standardowych walk ze stypulacjami

Jeśli chce się opowiedzieć jakiś scenariusz to trzeba go odpowiednio przedstawić. Dlatego też kilka meczy jest stworzonych po to aby zawikłać bardziej akcję, lub zakończyć ją. Zazwyczaj w takich walkach przegrany jest upokarzany. Najpopularniejsze walki ze stypulacjami to:

Last Chance Match - Znany też jako Do or Die Match. Walka w której jeśli pretendent do tytułu przegra walkę z mistrzem to nie dostaje więcej title shotów o ten pas do momentu aż mistrz straci tytuł.

Loser Leaves Town Match - Przegrany musi opuścić "miasto" czyli federację i nie może wrócić. Zazwyczaj mecze takie rozgrywane są w regionalnych federacjach aby wyjaśnić nieobecność wrestlera, która zazwyczaj przenosi się do innej federacji.

Luchas de Apuestas - Są to każde walki w których obaj wrestlerzy walczą o tytuł lub maskę. Takie walki są bardzo popularne w Meksyku, gdzie maski i włosy są postrzegane jako część dumy wrestlera i są bardzo często stawką walki. Dość często są w Japonii i USA. Jeśli jest remis to obaj wrestlerzy tracą to co było stawką walki.

Hair vs Mask Match - Wrestler z zazwyczaj długimi włosami walczy z zamaskowanym wrestlerem. Przegrany albo traci maskę, albo ścina włosy. Zazwyczaj dzieje się tak w Meksyku gdzie zwie się to Mascara contra Cabellera.

Hair vs Hair Match - Przegrany ścina włosy albo goli się na łyso. W Meksyku zwane Cabellera contra Cabellera.

Hair vs Title Match - Przegrany albo traci pas, albo ścina włosy.

Mask vs Mask Match - Przegrany musi zdjąć swą maskę. W Meksyku taki mecz może być najważniejszym w karierze wrestlera. Tylko kilku największych zamaskowanych wrestlerów zachowało swoja maski do końca kariery jak Mil Masacras czy El Hijo del Santo. W Meksyku zgodnie z prawem, zawodnik który raz straci maskę nie może nigdy więcej przyjąć tego samego gimmiku. Komisja Box y Lucha pilnie przestrzega aby ten przepis nie został złamany. Jednak okazjonalnie wydają pozwolenia aby wrestler założył z powrotem założył swą maskę.

Mask vs Title Match - Przegrany zdejmuje maskę albo traci tytuł.

Retirement Match - Ta walka jest zazwyczaj toczona po to aby uhonorować wrestlera, który po niej odchodzi na "emeryturę". Jeśli taka walka bierze udział w storyline to przegrany jest zazwyczaj "siłą" zwalniany. Przegrany najczęściej nie jest zwalniany naprawdę. Najczęściej jest to czas dawany wrestlerowi na ustabilizowanie spraw rodzinnych, kręcenie filmu albo wyleczenie się z poważnej i przewlekłej kontuzji. Przykładem jest Mick "Mankind" Foley który przegrał na No Way Out 2000 z Triple H walkę właśnie w stypulacji retirement match. Odszedł by pisać książkę Tietam Brown. Wrócił w późniejszym terminie pod nowym gimmikiem. Czasem walki te kończą przygodę wrestlera w federacji. Jedną z najsłynniejszych walk retirement była walka pomiędzy Ultimate Warriorem i Randym Savagem na Wrestlemanii VII. Ten rodzaj walki można jeszcze spotkać pod nazwą Pink Slip Match albo You're Fired Match. I tak jak poprzednio wrestler jest zwalniany naprawdę bardzo rzadko. Ostatnio najsłynniejsza walka tego typu to walka pomiędzy Ric Flairem a Shawnem Michaelsem.

Spin The Wheel, Make The Deal Match - Znany też jako Raw Roulette. Nie jest aż tak bardzo rodzajem walk jednak przedstawia nam ich kilka do wyboru losowego. Kręcące się koło wybiera losowo walkę w jakiej wezmą udział zawodnicy.

Podstawowe rodzaje walk w pomieszczeniach

Niektóre walki mogą mięć miejsce poza tradycyjnym ringiem i w innym otoczeniu. Te mecze z reguły są dość hardkorowe. Nie ma standardowej nazwy dla tych walk, jednak nazywane są częściej "brawls" niż walki, a w nazwach tych walk jest wtopiona nazwa pomieszczenia w którym dzieje się cała akcja.

Niektóre walki mogą mieć tylko niektóre z zasad podstawowych.

Southside Scuffle - Walka pomiędzy dwoma wrestlerami odbywająca ie. w ciemnej uliczce. Z dwóch stron drogą ucieczki zagradzają wrestlerzy. Drogą do zwycięstwa jest pin.

Harbor Brawl - Walka toczona w dokach portowych. Pierwszy wrestler który znokautuje przeciwnika lub wepchnie go do wody wygra.

Iron Circle Match - Bardzo rzadka walka. W WWE odbyła się tylko raz na WWE Fully Loaded 1999. Toczona pomiędzy Kenem Shamrockiem i Stevem Blackmanem. Walka odbyła się na parkingu samochodowym i dozwolone było używanie różnych przedmiotów aby wyjść z tego prakingu.

Junkyard Match - Podobny do Iron Circle Match, odbył się na WCW Bash At The Beach 1999, gdzie walka toczona była na śmietnisku otoczonym stalowym ogrodzeniem. W klatce znajdowały się samochody, płonące beczki oleju, opony i wiele innych niebezpiecznych obiektów. Aby wygrać wrestler musiał wspiąć się na ogrodzenie i przejść na drugą stroną tak jak w tradycyjnym Cage matchu.

Bar Room Brawl - Walka toczona w barze z elementami zarówno hardkoru jak i konkursu w piciu. Wrestlerz przegra walkę jeśli zostanie pokonany po "wrestlingowemu" albo w aspektach konkursu picia alkoholu.

Boiler Roob Brawl - Walka toczona w kotłowni. Wygrać można tylko przez ucieczkę z tego pomieszczenia. Jakiekolwiek bronie znalezione w tejże kotłowni mogą zostać użyte. Czasem ta walka znana była w WCW jako "The Block".

King of the Road - Odbyła się m.in. na WCW Uncensored 1995. Uczestniczy zostają umieszczeniu na dachu naczepy ciężarówki która jedzie z prędkością 55 mil na godzinę. Aby wygrać, zawodnicy muszą przedostać się na przód tej ciężarówki i zatrąbić klaksonem.

Parking Lot Brawl - Podobny do Iron Circle, tyle że tu by wygrać, trzeba rywala spinować.

Wariacje podstawowych walk z użyciem "pojemników"

Niektóre walki mają ustawione w pobliżu ringu jakieś pojemniki, jak na przykład śmieciarka, i celem walki jest umieszczenie przeciwnika w tejże śmieciarce. Wiele z tych meczy wzięło swą nazwę od pojemnika do którego trzeba wrzucić wroga jak na przykład Casket Match czy Ambulance Match. Podobne walki do tych są na zasadzie uwięzienia w czymś przeciwnika jak np.: Stretcher Match czy Handcuff Match.

Te mecze używają zazwyczaj zasad hardcore, które pozwalają wrestlerem na większy wachlarz akcji bez dyskwalifikacji. W walkach teamów na tej zasadzie wygrywa grupa która wyeliminuje przeciwników indywidualnie każdego z osobna.

Te walki polegające na uwięzieniu gdzieś przeciwnika to:

Ambulance Match - Wymaga uwięzienia przeciwnika w karetce.

Casket Match - Wymaga uwięzienia przeciwnika w trumnie.

Dumpster Match - Wymaga uwięzienia przeciwnika w śmieciarce.

Straitjacket Match - Wymaga uwięzienia przeciwnika w kaftanie bezpieczeństwa.

Stretchers match - Wymaga uwięzienia przeciwnika na noszach.

Burried Alive Match - Wrestler musi zostać pogrzebany i zasypany piachem.

Coffin Match - Stonowana wersja Casket Matchu. Zwycięża się przez pin albo submission, i dopiero wtedy przegrany wrzucany jest do trumny i zamykany w niej.

Podstawowe walki z udziałem broni

Na standardowych zasadach użycie obiektów obcych jest nielegalne, jednak są mecze które zezwalają na użycie konkretnych przedmiotów. Walki w miarę ewolucji dostawały nazwę przedmiotu dozwolonego w tej walce jak Chair Match gdzie dozwolone jest tylko użycie krzeseł czySingapore Cane Match gdzie dozwolone jest użycie kija Singapurskiego. Pozostałe zasady wrestlingowe (pin, submission...) oczywiście obowiązują.

Crazy 8 Match - Walka mająca miejsce tylko w federacji PWU. Pas mistrzowski zawieszony jest na szczycie rusztowania i pierwszy wrestler, który go zdobędzie wygrywa. W koło rusztowania są umiejscowione różne bronie, stalowe siatki, trampoliny i zwisające liny. Osobiście nie mam pojęcia jak to wygląda.

Handcuff Match - Wrestler musi najpierw zdobyć kajdanki którymi następnie zamknie przeciwnika. Najczęściej następuje przypięcie do budowy ringu tak by ten miał ograniczone ruchy. Czasem pokonany jest całkowicie skuwany co powoduje że nie może się ruszać.

Ladder Match - Ten mecz ma w sobie to że nad ringiem zawieszane są jakieś przedmioty, i aby je zdobyć należy wspiąć się po drabinie. Pierwsza osoba która wejdzie na drabinę i zdobędzie ten przedmiot wygra. Oczywiście dozwolone jest również dowolne użycie drabiny.

King of the Mountain Match - Ta walka jest "odwróconym" ladder matchem gdyż polega na zawieszeniu pasa mistrzowskiego na haku ponad ringiem. Aby to uczynić trzeba oczywiście użyć drabiny. Jednak aby móc nawet próbować to zrobić, trzeba spinować co najmniej jednego przeciwnika.

(Object) on a Pole Match - Podobny do ladder matchu z tym że tu ze wszystkich narożników wystają tyczki na których zawieszone są różne przedmioty. Zazwyczaj takie walki wtapiane są w storyline dlatego też ten który zdobędzie jakiś przedmiot, może go użyć w drugiej fazie walki.

W niektórych federacja w tych walkach na wszystkich tyczkach są takie same bronie. Przykładowo w TNA rozegrany został kiedyś Hockey Stick Fight, gdzie na wszystkich sześciu narożnikach znajdowały się kije hokejowe. W niektórych przypadkach, jeden narożnik może mieć wielkie znacznie (co automatycznie kończy walkę) np.: w WCW rozegrano walkę San Francisco 49er Match gdzie WCW WHC był do zdobycia. Znajdował się on pod jedną z czterech skrzyń, a pod pozostałymi trzeba były różne bronie.

Wiadomo że nazwa walki weźmie się od przedmiotu zawieszonego na tejże tyczce np.: Contract on a Pole Match czy Brass Knuckles On a Pole Match.

Kiedy obiekt zawieszony na tyczce zostanie zdobyty to nie kończy to walki a jedynie zezwala na jego użycie.

Przedmioty nie zawsze musza być zawieszone na tyczkach. Przykładem jest walka z 13 sierpnia 2000 z gali WCW New Blood Rising gdzie odbył się mecz pomiędzy Buffem Bugwellem i Chrisem Kanyonem. Zamiast na tyczkach, przedmioty zawieszone były na wysięgnikach wózków widłowych na których stała matka Bugwella. Ta walka znana jest również jako Judy Bagwell on a Forklift Match.

Tables Match - Celem tej walki jest wrzucenie przeciwnika na stół tak aby ten pękł pod jego ciężarem. Takie walki Tag team charakteryzują się kilkoma możliwymi rozwiązaniami jak np.: wrzucenie jednego przeciwnika, dwóch lub dwóch zawodników z jednego teamu po sobie. Czasem obowiązuje zasada "No Dq" co prowadzi do powstania Hardcore Tables Matchy w których główna zasada jest ta sama.

Flaming Tables Match - Walka będąca specjalnością ECW gdzie stół się pali a zasada zwycięstwa jest jak w zwykłym tables Matchu.

Double Tables Match - Wygrywa zawodnik, który umieści swojego przeciwnika na dwóch stołach jednocześnie.

High Impact Tables Match - Wygrywa zawodnik, który zrzuci przeciwnika na stół z podwyższonej powierzchni jak np.: narożnik, rusztowanie itp...

W obecnej chwili panuje przekonanie, że Divy również powinny walczyć w Tables Matchach co dzieje się niezwykle rzadko. Często rozwalanie stołów Divami jest robione na potrzeby heel turnu.

Ojcami Tables Matchy są dwa teamy a mianowicie Public Enemy i Team 3D (Dudley Boyz). Pierwsi spopularyzowali je około 10 lat temu w ECW i WCW a drudzy poprzez ECW i WWE do TNA.

Tables, Ladders and Chairs - Ideą tego typu walk jest użycie stołów, drabin i krzeseł stojących wokół ringu. Najlepsze walki tego typu to walki Hardy Boyz vs Dudley Boyz vs Edge & Christian.

Taped Fist Match - Walka w której wrestlerzy mają pięści obwiązane sznurkami/taśmami aby zadawać większe obrażenia bez ranienia rąk. Zabronione jest używanie nóg.

Taipei Deatch Match - Wrestlerzy najpierw moczą pięści w kleju a następnie w potłuczonym szkle.

Texas Bullrope Match - Zawodnicy są po dwóch stronach jakiegoś "ograniczenia" (w tym wypadku liny), które może być legalnie użyte do duszenia, submissions czy uderzania. Dyskwalifikacja grozi za uwolnienie się z tego ograniczenia przed zakończeniem meczu. Zazwyczaj drogą do wygrania tej walki jest pinfall lub dotknięcie wszystkich czterech narożników (z czym się jeszcze do tej pory nie spotkałem). Lina używana do tego typu walk jest liną przy pomocy której chwyta się dzikie bydło.

Indian Strap Match - "Ograniczeniem" jest skórzany pasek, który oczywiście może być użyty jako broń.

Dog Collar Match - Wrestlerzy są powiązani ze sobą psią smyczą zapiętą wokół ich szyi.

Russian Strap Match - Przeciwnicy skuci łańcuchami (byle nie za szyję).

Short Leash Match - Zawodnicy skuci smyczami za nogi.

Strap Match - W użyciu zazwyczaj paski.

Standardowe walki w "ogrodzeniach"

Wiele meczy ma miejsce w jakichś ogrodzeniach/zagrodach, które są dodawane do ringu (stawiane na ring czy przyczepiane do narożników). Ściany tych ogrodzeń mogą być legalnie użyte jako broń. W wielu wypadkach wygrać można tylko przez pin lub submission. Niekiedy dodane jest jeszcze jedno wyjście a mianowicie opuszczenie klatki. W niektórych walkach opuszczenie klatki oznacza wygraną, a w niektórych dyskwalifikację. Zazwyczaj w tego typu walkach wrestlerzy rozpoczynają bójkę przed klatką, a nastepnie kontynuują ją już w środku.

Doomsday Cage Match - Również znany jako Tower of Doom, w której ważną rolę odgrywa trzyczęściowa klatka ustawiona jedna na drugiej. Zawodnicy muszą zejść ze szczytu na sam dół. Tam też dopiero liczą się pinfalle i submissiony. Również nie wiem dokładnie czy to prawda.

Elimination Chamber Match - Ring otoczony jest stalową klatką, która ma dach, a za ringiem znajduje się stalowa podłoga (a raczej krata) na wysokości ringu gdzie również można kontynuować walkę. W każdym z czterech narożników jest mała klatka w której są trzymani zawodnicy. Jest sześciu walczących. Dwóch z nich rozpoczyna walkę a pozostali czterej wchodzą do walki w trakcie. Wchodzą pojedynczo po jakimś określonym czasie (standardowo 90 lub 120 lub 180 sekund). Eliminacja następuje poprzez pin albo submission. Ostatnia osoba na ringu zostaje zwycięzcą.

Hell in a Cell Match - Walka odbywa się w wyższej wersji klatki posiadającej dach. Jeśli się uda można ją opuścić jednak jedyną drogą aby wygrać jest pin albo submission. Polecam walkę Hell in a Cell pomiędzy Mankindem a Undertakerem lub Undertakerem a Randym Ortonem. Nie ma dyskwalifikacji.

Gangsta's Paradise - Zwykły cage match z federacji ECW z dozwolonym użyciem broni.

Kennel from Hell - Jest to wariacja walki Hell in a Cell wymyślona przez Ala Snowa w WWF podczas krótkiego feudu z Big Boss Manem w połowie 1999 roku. Feud się rozpoczął kiedy to Boss Man porwał i ugotował psa Snowa. Snow wymyślił więc walkę w klatce której jedynym wyjściem aby wygrać było jej opuszczenie. W tym przeszkadzały jednak psy (nigdy nie widziałem tej walki, pierwszy raz o niej słyszę więc nie wiem czy to prawda). Walkę wygrał Snow i zakończył ten feud. Ta walka nadała przydomek dla Snowa "madman". Ogólnie ten mecz spotkał się z krytyką i to był jedyny raz kiedy miała miejsce ta właśnie walka.

Lion's Den Match - Główną zasadą walki było znokautowanie przeciwnika albo zmuszenie go do poddania się w klatce podobnej jak w federacji MMA UFC (octagon).

Mud Match - Walka pomiędzy (jak do tej pory) kobietami w basenie wypełnionym jakąś cieczą od której walka bierze swą nazwę. Może to być błoto, żółtko jajek, pudding, jakiś krem czy nawet coca cola. Wygrywa się poprzez pin lub submission.

Punjabi Prison Match - Pierwszy raz przeprowadzony został na Great American bash 2006 pomiędzy Undertakere i big Showem zastępującym The Great Khaliego. Ring był otoczony przez 2 bambusowe ostro zaostrzone klatki z których jedna miała 16 stóp wysokości a druga 20. Klatka która otaczała ring miała czworo drzwi (4 stopy na 4 stopy) po jednym z każdej strony przy których stał sędzia i otwierał je na życzenie wrestlera. Każde drzwi mogły być otwarte tylko raz i jedynie na 60 sekund. Jeśli wszystkie drzwi zostały zamknięty podczas gdy wrestler był jeszcze na ringu to czekała go wyprawa przez klatkę. Musi się wspiąć i ją przejść. Jeśli wrestler wydostał się z pierwszej klatki to musiał jeszcze przejść nad drugą. Walka się kończy w momencie gdy wrestler przejdzie obie klatki i dotknie stopami podłogi. Warto dodać że w klatce znajdują się różne bronie, które chyba nie były użyte ani razu.

Rage in a Cage - Walka odbywa się w owalnej klatce. Mogą w niej brać udział pojedynczy wrestlerzy lub teamy. Wygrywa się przez pin. Jednak w federacji indy IPW i NWA Florida w tejże klatce odbyły się 20 osobowe battle royal gdzie jedyną drogą do zwycięstwa było wyrzucenie wszystkich przeciwników nad klatką lub przez jej drzwi.

Steel Cage Match - Walka odbywająca się w klatce zrobionej zazwyczaj z kratki ogrodzeniowej. Jedyna droga do zwycięstwo to pin, submission albo wyjście z klatki.

Asylum Match - Klatka w kształcie koła umieszczona pośrodku ringu i jedyna droga do zwycięstwa to submission.

Six Sides Of Steel - Nowa wizna walki w klatce w federacji NWA - TNA. Zasady takie same tyle że klatka ma 6 ścian tyle ile boków ma ring.

Steel Asylum - Walka z federacji TNA. Klatka jest okrągła i wysoka z dziurą na samym szczycie. Zwycięzca musi wyjść przez jej otwór u góry.

Thundercage Match - Jest to walka w klatce bez dachu, ale z każdej strony na szczycie klatka jest wygięta do środka co uniemożliwia ucieczkę z niej. Została użyta na Clash Of The Champions XXII.

Thunderdome Match - Klatka taka sama jak w Thundercage Match tyle że w tym wypadku jest pod napięciem. Zazwyczaj walka się kończy gdy jeden z managerów wrzuci na ring ręcznik czyli podda swego zawodnika.

Triple Cage Match - Walka odbywająca się w trzech klatkach stojących na sobie (są one oczywiście niższe). Walka zaczyna się na samym dole, w środkowej klatce znajdują się bronie. Walka kończy się gdy wrestler wejdzie na sam szczyt (dach ostatniej klatki). Walka oryginalnie ukazana w filmie Ready to Rumble i użyta w WCW.

Rodzaj walk Tag Team

Generalnie prawie wszystkie rodzaje single matchy mogą być rozgrywane w parach więc nie będę się tu rozpisywał.

Rodzaje walk z wieloma uczestnikami

W walkach mogą brać udział jednocześnie wrestlerzy, których liczba znacznie przeszkadza w prowadzeniu dobrego widowiska. Tak więc takie walki planowane są dość rzadko i z jakichś ważnych okazji. Te walki zazwyczaj mają zasadę eliminacji zawodników (wyrzucenie z ringu, pin, itd...), którzy to po wyeliminowaniu kończą swą walkę i udają się do szatni. Kolejni zawodnicy wchodzą po jakimś upływie czasu lub zaczynają wszyscy na ringu jednocześnie.

Championship Elimination Match - W walkach z eliminacjami mogę brać udział mistrzowie. Co sprawia że dochodzi nowa stypulacja a mianowicie taka że najpierw trzeba wyeliminować mistrza (w sposób określony wcześniej) i dopiero potem pas może zmienić właściciela. Mistrz ma prawo wyboru czasu kiedy wjedzie na ring (wiadomo że zazwyczaj wchodzi jako ostatni).

Championship Non - Elimination Match - W tym rodzaju walki mistrz musi zostać spinowany lub się poddać aby stracić pas. Na początku walki wszyscy zawodnicy zazwyczaj sprzymierzają się przeciwko mistrzowi. Potem jednak walczą między sobą o to kto ma mistrza pokonać i zdobyć tytuł. Zapominają, że mistrz w tym czasie odzyskuje siły i to zazwyczaj mistrz zwycięża.

Tag Team Elimination Match - Gdy jeden członek drużyny zostanie wyeliminowany to musi opuścić arenę a drugi członek musi sam kontynuować walkę.

Triple Threat Match - Zwany również Three Way Dance. Walka odbywa się pomiędzy trzema zawodnikami. Wygrywa ten który spinuje lub zmusi przeciwnika do poddania jako pierwszy.

Fatal Four Way Match - Identyczny jak powyższy mecz tyle że z udziałem czterech zawodników.

Six Pack Challenge - Udział bierze sześciu wrestlerów.

Triangle Match - Bierze udział trzech wrestlerow. Jeden z nich czeka za ringiem i może na niego wejść tylko wtedy kiedy jeden z walczących się z nim zmieni. Może wygrać tylko ten który jest na ringu legalnie.

Four Corners Survival Match - Jak wyżej tyle że udział bierze czterech zawodników.

Six Man Maychem - W federacji ROH walka z udziałem sześciu walczących.

Battle Royal - Na ringu znajduje się jednocześnie zazwyczaj około 10,15,20 (rekordowo w WCW 60) zapaśników. Walka polega na eliminacji poprzez wyrzucenie wrogów nad linami, bądź bardzo rzadko poprzez pinfall, do momentu aż pozostanie jeden zawodnik, który zostanie ogłoszony zwycięzcą.

Doomsday Cage Match - Znana również jako Tower of Doom. Zapoczątkowana w WCW. Na ringu znajduje się trzy częściowa klatka. Na najwyższym piętrze tag team ma za zadanie zejść na sam dół pokonując po drodze przeciwników. Zwycięstwo polega na zdobyciu pasa. Najsłynniejszy mecz odbył się w WCW pomiędzy DDP, Jeffem Jarretem i Davidem Arquette.

Final Wars Brawl - W meczu bierze udział dwóch wrestlerów w stalowej klatce przez 30 minut. Kolejni zawodnicy wchodzą na ring w określonej przerwie czasowej by pomóc jednemu z walczących.

Football Classic Match - Dwie klatki znajdują się koło siebie a w każdej jest zamknięty manager z jakąś bronią. Klucz do klatki jest przymocowany do piłki futbolowej. Dwa teamy rywalizują ze sobą o to aby wejść w posiadanie piłki, dostarczyć ją managerowi, otworzyć klatkę i użyć broni jaką trzyma ich manager. Aby zdobyć piłkę zawodnicy muszą atakować siebie nawzajem tak jak w futbolu.

Gaunlet Match - Jest to w pewnym sensie kilka bardzo szybkich walk. Walkę zaczyna dwóch wrestlerów. Gdy jeden z nich zostaje pokonany jego miejsce zajmuje inny zawodnik do momentu aż pozostanie jeden, który zostanie ogłoszony zwycięzcą, Czasem ten rodzaj walki używany jest do storyline'ów gdzie face ma stawić czoło kilku heelom.

Turmoil Match - Identycznie jak Gaunlet Match tylko że pod inną nazwą. Może być również Tag Team Turmoil z udziałem teamów.

Bra & Panties Gaunlet Match - Walka z udziałem Div identyczna jak zwykły Gaunlet z jedną różnicą. Aby pokonać przeciwniczkę Diva musi rozebrać ją do bielizny (stanik i majtki).

Relay Match - W walce biorą udział dwa albo więcej teamów składające się z od 3 do 12 członków. Przed rozpoczęciem jest rzut monetą by zobaczyć, który team zmieni się pierwszy. Zmiany następują od 3 do 5 minut. Team, który jako pierwszy zdobędzie pinfall wygrywa.

War Games - Dwa ringi stoją obok siebie i są otoczone wielką klatką. W walce biorą udział dwa (rzadko trzy) drużyny. Jeden zawodnik z każdego teamu zaczyna walkę, a kolejni wchodzą do klatki po określonym czasie. Aby wygrać trzeba zmusić przeciwnika do poddania się poprzez submission, ale tylko w tedy kiedy wszyscy zawodnicy są już w klatce. Walka najsłynniejsza w WCW.

Ultimate Jeopardy Match - Jak wyżej tylko że taka nazwa w ECW.

Lethal Lockdown - Podobne do War Games. Rozgrywane w TNA zawiera ring otoczony klatką z dwoma teamami. Kolejni zawodnicy wchodzą po określonym czasie. Jednak w środku znajdują się przeróżne bronie, których można użyć aby zwyciężyć. Wygrywa się poprzez Pinfall. Walka rozgrywana zawsze na kwietniowym PPV Lockdown.

Xcape Match - Walka toczona w klatce pomiędzy 6 zawodnikami. Eliminują się kolejno poprzez pin. Dwóch ostatnich musi uciec z klatki. Kto dotknie stopami pierwszy ziemi wygrywa.

"Seryjne" walki

Czasem to zdarzenie składa się z kilku zupełnie różnych walk na zupełnie różnych galach. Zazwyczaj chodzi tu o pinfall albo kilka.

Best of (liczba) series - Kilka walk pomiędzy tymi samymi wrestlerami mające na celu wyłonienie lepszego. Wygrywa ten co więcej razy pokona przeciwnika. Najsłynniejsze walki tego typu stoczył Chris Benoit z Bookerem T. Raz w WCW i raz w WWE.

Beat The Clock Match - Jest to kilka walk z udziałem różnych zapaśników mający na celu wyłonienie zwycięzcy, który zrobi to najszybciej. Zawsze Ci, którzy mają wygrać stają naprzeciwko jobberów po to aby pokonać ich w jak najkrótszym czasie. Zazwyczaj głównym zadaniem walk tego typu jest wyłonienie No.1 contender lub ustalenie kolejności wchodzenia do walk jak Elimination Chamber.

Elimination Chase - Użyta w 2007 roku w ECW (pierwszy raz o niej słyszę). Kilku zawodników biorących udział walczą aby zostać jako ostatnim spinowanym.

Three Strikes, You're Out match - Wrestler aby zwyciężyć musi odnieść trzy specyficzne zwycięstwa, w specyficznej kolejności. Zazwyczaj chodzi tu o przegraną poprzez Pinfall, submission i Knockout. Wtedy to też walka toczy się bez dyskwalifikacji.

Three Stages Of Hell - Walka jak powyższa tylko w WWE pod inną nazwą. Różniło je też to iż jeśli ktoś prowadził 2:0 to nie potrzebne już było kolejne starcie. Czasem bywało tak, że po określonym czasie mimo iż nie było zwycięzcy walka zmieniała swą stypulację.

Ekstremalne Wariacje Walk

W promocjach preferujących ekstremalny styl walki większość zwykłych walk może być urozmaicana dzięki czemu stworzy się walka iście hardcoreowa.

Anus Explosion Death Match - Walka miała miejsce 29 września 1998 roku w federacji FMW gdzie przegrany po walce był sponiewierany różnymi obiektami lub fajerwerkami.

Barbed Wire Massacre - Zasady tak jak w zwykłej walce poza jedną różnicą, Liny ringu są zastąpione drutem kolczastym i deskami z tymże drutem w koło ringu.

Barefoot Thumbtack match - Obaj zawodnicy są boso a na środku znajduje się pojemnik z pinezkami.

Beds of (Obiekt) Deatch Match - Hardcore'owa walka w której dozwolone jest używanie "łóżek" (płyt z desek) nabitych różnymi rzeczami jak pinezki, gwoździe, drut kolczasty, szkło lub jarzeniówki. Walki zazwyczaj toczone o różne pasy.

Cage Of Death - Największa i Najsłynniejsza walka CZW. Toczona już od wielu lat. W klatce znajdują się różne rzeczy (stoły, krzesła, drut kolczasty, jarzeniówki, kaktusy itp.). Chodzi o wygraną poprzez Pinfall.

Canadian Death Match - Single match, w którym trzeba pokonać przeciwnika poprzez submission albo zmusić go do poddania poprzez wypowiedzenie słów "I quit". Jednak najczęściej zwycięzca wygrywał poprzez wyliczenie przeciwnika do 10 (nie podniesienie się). W tej walce nie ma Count-Outów bo w koło ringu stoją zawodnicy, których zadaniem jest wrzucenie zapaśnika z powrotem na ring tak jak w LumberJack match.

Chamber of Horros Match - Walka miała miejsce tylko raz na gali Halloween Havoc 1991. Brały udział dwie drużyny po czterech członków. Walka toczyła się w Thundercage, a na środku ringu (i analogicznie w środku thundercage) znajdowała się mniejsza klatka z "Chair of Torture" (krzesło elektryczne). Głównym zadaniem było wepchnięcie przeciwnika do mniejszej klatki i usadzenie go na krześle. Walka kończyła się gdy zostawał on porażony prądem. Według historyków wrestlingu ta walka była jednym z najgorszych gimmik matchy w historii.

Crisis Big Born Death Match - Toczony w BJW, składający się z kilku deatmatchy połączonych w jeden. Walka rozpoczyna się na rusztowaniu nad siecią z drutu kolczastego rozciągniętą nad ringiem. Ring sam w sobie jest otoczony kaktusami, kablami elektrycznymi i suchym lodem. Na całym ringu rozsypane są pinezki. Po środku jest zbiornik ze skorpionami. Dozwolone są też żarówki, kije, piły, miecze itp. Walka toczona przez dwie drużyny. Kiedy wszyscy zawodnicy wpadną w sieć, ta jest zdejmowana a walka toczy się dalej do momentu pokonania wszystkich przeciwników poprzez submission, knocout albo przytrzymanie ich głowy w pojemniku ze skorpionami przez 10 sekund.

Circus Top High Tower Death Match - Obok ringu stoi rusztowanie a nad ringiem jest przyczepiona do lin sieć z drutu kolczastego. Wygrać można jedynie poprzez spinowanie przeciwnika na tej sieci. Pierwsza taka walka odbyła się w Japonii pomiędzy Mad Manem Pondo a Ryujim Ito.

Clockwork Orange House of Fun Match - Zwykła walka z wieloma brońmi znajdującymi się wkoło ringu. Czasem ring jest otoczony klatką. Używanie broni jest legalne. Walka się kończy poprzez pin. Walka stworzona przez Ravena w TNA, która później zmieniła nazwę na Raven's House Of Fun, wcześnie w WCW nazywała się Bowery Death Match. Insane Clown Posse walczył w JCW w takich walkach zmieniając nazwę na Holler match.

Crocodile Death Match - Standardowy Death Match gdzie przegrany musi walczyć z krokodylem.

Desert Death Match - Ring otoczony jest kaktusami a na jego środku stoi pojemnik ze skorpionami. Wygrywa się poprzez przytrzymanie głowy przeciwnika w tym pojemniku przez 10 sekund.

East Coast Thumbtack Death Match - Rodzaj 10000 thumbtack Death Mach z tym, że na ringu znajduje się nie 10tyś a 177 tysięcy pinezek. Pierwsza taka walka odbyła się pomiędzy Ianem Rottenem i the Massiahem.

Electric Pool Match - To była bardzo niebezpieczna walka mająca miejsce tylko raz w 1994 roku w FMW. Ring znajdował się w dużym zbiorniku wody, nie miał lin po dwóch przeciwnych stronach, a po dwóch pozostałych miał eksplodujący drut kolczasty. Ring pływał na tratwie, która była otoczona czterema metalowymi barykadami. Gdy wrestler wpadał na barykadę, wodę przeszywał prąd. W związku z tym że wrestler mógł zostać bardzo poważnie porażony prądem ta walka zyskała miano extreme hardcore match.

Electricified Cage Match - Tak jak zwykły cage match, z tym że klatka podłączona jest do prądu, który jest okazjonalnie na chwilę wyłączany aby zawodnicy mieli okazję się wydostać.

Explosion Match - Ring ma zamiast lin drut kolczasty a w narożnikach deski z drutem i małymi ilościami C4. Przegrany jest wysadzany. Niekiedy trzeba było wygrać poprzez Pin.

Firestone Death Match - Standardowy Death match gdzie zamiast lin jest drut kolczasty a w niego wplecione są gorące grzałki i grzejniki. Walkę się przegrywa przez submission albo knock out.

Japanese Barbed Wire Match - Różni się od normalnego barbed wire matchu tym że na ringu są drewaniane płyty pokryte drutem kolczastym.

2/3 Lightube Log Cabin Death match - Walka gdzie jedyną drogą do zwycięstwa jest wrzucenie przeciwnika na dwie z trzech kratki z jarzeniówek. Najsłynniejsza walka pomiędzy Sick Nickiem Mondo i Johnem Zandigiem w CZW.

200 Light Tubes Death Match - Walka stworzona w CZW na gali "They Said it Couldn't be Done". Zwyciężyć można przez pinfall. Używa się tylko jarzeniówek (oficjalnie 200). Te walki są zawsze bardzo krwawe i są zbanowane w większości stanów w Ameryce. Czasem używa się 100 a czasem 300 jarzeniówek.

Lucha en Jaula Electrificada - Walka na ringu w klatce, która jest pod napięciem. Jedyną drogą do zwycięstwa jest ucieczka. Walka najczęściej w AAA.

Piranha Death Match - Pojemnik z Piraniami znajduje się pośrodku ringu. Zamiast lin jest drut kolczasty, a wygrywa się poprzez przytrzymanie głowy przeciwnika w tym pojemniku przez 10 sekund.

Taipei Death Match - Dwaj zawodnicy obwiązują pięści taśmami i zatapiają je w kleju a następnie w potłuczonym szkle i walczą na standardowych zasadach. Najsłynniejszy taki mecz to walka z ECW PPV Hardcore Heaven 1995, gdzie to bracia Axl i Ian Rotten wyjaśniali sobie swoje nieporozumienia.

10000 Thumbtacks Death Match - 10 tysięcy pinezek znajduje się na ringu. Zwycięstwo poprzez pin, submission albo knockout.

Thumbtacks Ladder Match - Pinezki porozrzucane są na ringu a na szczycie drabiny czeka jakaś nagroda. Wygrana tak jak w powyższym meczu.

Razorwire Death Match - Taki sam mecz jak Barbed Wire ale zamiast niego jest drut z ostrzami. Niebezpieczeństwo jest wielkie więc takie walki są często zakazane, szczególnie na zachodzie.

Unlucky 13 - Wymyślony przez Iana Rottena gdzie jedyną drogą do zwycięstwa jest przyszycie zszywaczem siedmiu z 13 rachunków do ciała przeciwnika.

Źródło : Attitude Wrestling